دو قاتلِ فرهنگ امیری، یک شهروند بهائی ایرانی که در سپتامبر ۲۰۱۶ با ضربات چاقو در یزد به قتل رسید، پس از اعتراف به اینکه مقتول را به سبب بهائی بودن به قتل رسانده‌اند، به قید وثیقه آزاد شدند. این دو تن اعتراف کردند که هدف آنها «کشتن یک بهائی بوده» زیرا بر اساس «اعتقادِ مذهبی خود» و «سخنانی که از برخی روحانیون» شنیده‌اند، «ریختن خون بهائیان ثواب است».
قاتلین فرهنگ امیری، که دو برادر هستند، در روز ۵ مهرماه ۹۵/ ۲۶ سپتامبر ۲۰۱۶، پس از ارتکاب جنایت خود در محلۀ قاسم آباد یزد در حال فرار توسط کاسبان و اهالی محل دستگیر و در اختیار نیروی انتظامی این شهر قرار گرفتند. آن دو در جریان بازجویی‌ها و در برابر دادگاه به قتل فرهنگ امیری اعتراف کرده و انگیزۀ خود را از این اقدام اعتقاد وی به مذهب بهائی دانستند.
این دو تن اظهار داشتند که اعتقادات مذهبی آنان و اظهارات روحانیونی که بهائیان را ضد اسلام معرفی می‌کنند آنان را به ارتکاب قتل ترغیب کرده است. این دو تن که روز پیش از ارتکاب جنایت به بهانۀ خرید خودرو به منزل فرهنگ امیری مراجعه کرده بودند، در روز قتل مجدداً به خانۀ او آمده و هنگامی که وی درب را گشوده است، با ضربه‌های فراوان او را بطرز فجیعی به قتل رساندند.
یکی از قاتلین در مراحل بازجوئی در بارۀ انگیزۀ عمل خود گفته است: «می‌خواستیم یک بهائی را بکشیم. شنیده بودم که بهائیان، مسلمانانی هستند که از اسلام روی برگردانده و مرتد هستند و ریختن خونشان ثواب است.» قاتل دیگر در بازجویی دیگری با تائید اعترافات برادر خود اظهار داشته است: «هدفمان کشتن یک بهائی بود. مهم نبود چه کسی باشد.» این دو برادر حتی در جریان بازجویی‌ها گفته اند که در صورت آزادی فرد دیگری را به قتل خواهند رساند.
دادگاه علیرغم این اعترافات و تهدیدات، این دو فرد را با قرار وثیقه آزاد کرده است. دیان علائی، نمایندۀ جامعۀ جهانی بهائی در سازمان ملل متحد در ژنو، این تصمیم دادگاه را «تأسف‌آور» می خواند و می گوید «چگونه یک نظام قضائی می‌تواند به دو قاتل که به قتل یک فرد بی‌گناه به دلیل اعتقاداتش اعتراف کرده و به تکرار آن عمل ابراز تمایل کرده‌اند، اجازه دهد آزادانه در جامعه رفت و آمد کنند؟
به گزارش دفتر جامعۀ جهانی بهائی در سازمان ملل متحد در ژنو، اخباری که به دست این جامعه رسیده «حاکی از آن است که پدر این دو جوان از یکی از روحانیون که باعث گرایش پسران او به افراط گرایی شده شکایت کرده است». با این حال بر اساس همین گزارش « یکی از مسئولین به طور خصوصی به خانوادۀ فرهنگ امیری توصیه کرده است از شکایت خود صرف‌نظر کند و تهدید نموده درغیر این صورت "شرایط سختی برای آنان ایجاد خواهد شد". قاضی دادگاه که تصمیم به آزادی این دو تن را به قید وثیقه اخذ کرده، اعلام نموده است که «بر اساس قوانین ایران، حتی اگر خانوادۀ امیری از شکایت خود صرف‌نظر نکند، مجازات در نظر گرفته شده برای قاتلان بسیار سبک خواهد بود».
دیان علائی یادآوری می کند که قانون جزای ایران دیه و قصاص را تنها در مورد مسلمانان و سه اقلیت دینی مسیحی، کلیمی و زرتشتی به رسمیت می‌شناسد و این چنین «بهائیان را به طور قانونی از حقوق خود برای اجرای عدالت محروم می‌نماید و به خشونت بدون مجازات علیه آنان دامن می‌زند».
دیان علائی می گوید: «آنچه بسیار تکان‌دهنده است فضای ایجاد شده در کشور برای ارتکاب این اعمال شنیع است». بگفتۀ او «قتل آقای امیری به طور آشکار نتیجۀ سال‌ها تبلیغات تنفر‌آمیز و تحریک به نفرت توسط رسانه‌ها و برخی رهبران دینی علیه بهائیان در ایران است.» بر اساس گزارش تهیه شده توسط جامعۀ جهانی بهائی «درفاصلۀ سال‌های ۲۰۱۳ تا ۲۰۱۶ بیش از بیست هزار مورد مطالب نفرت انگیر نسبت به بهائیان در ایران منتشرشده و صدها خطبۀ مذهبی در سراسر کشور در جهت تشویق به ابراز تنفر و خشونت علیه آنان ایراد شده است».
بگفتۀ دیان علائی «این تبلیغات گسترده علیه بهائیان با هدف برانگیختن اذهان عمومی علیه بخشی از شهروندان مملکت صورت گرفته و قتل فرهنگ امیری نتیجۀ بسیار مخرب این تلاش‌هاست.»
دیان علائی با یادآوری اینکه «نشانه‌های روزافزونی از حمایت مردم ایران از حقوق بهائیان مشاهده می‌شود»، ابراز امیدواری می کند که «مردم ایران به عدالت‌خواهی از پروندۀ آقای امیری برخیزند و زیر بار پذیرش منفعلانۀ نمونۀ دیگری از نفرت دینی در اجتماع خود نروند.»
دیان علائی می گوید «نمایندگان قوۀ قضائی ایران بارها در مجامع بین‌المللی ادعا کرده‌اند که با بهائیان مانند سایر شهروندان این کشور رفتار می‌شود؛ اما متأسفانه تصمیم اخیر این دادگاه قوانین تبعیض‌آمیز ایران علیه بهائیان و محروم کردن کل اعضای این جامعه را از حمایت‌های اولیه و بنیادین قانونی آشکار می‌سازد» . وی امیدوار است که «دادگاه در مورد تصمیم آزادی قاتلان آقای امیری تجدیدنظر کند و عمل آنان را بی‌مجازات نگذارد.»
No comments:
Post a Comment