با نگاهی به تاریخ مبارزاتی کردها در قرون معاصر, می توان دریافت که دیکتاتورها یکی پس از دیگری چگونه از اتحاد مردم کرد هراس داشته و تا چه اندازه در جهت آسیمیلاسون فرهنگی, دینی و غیره و یا دست کم یا کمرنگ جلوه دادن ویژگیهای مشترک مردمی به انواع توطئه و سرکوب دست یازیده اند.
با توجه به اینکه مردم یارسان علاوه بر کرد بودن, خود دارای یک دین واحد و خصوصیات مذهبی مشترک هستند و پیروان آن اشتراکات ویژه و منافع منحصر به خود دارند حکومت جمهوری اسلامی ایران با اطلاع از این امر مهم, از هر حربه ای در جهت تضعیف, سرکوب و به حاشیه راندن آنان بهره می گیرد.
نخست باید اشاره نمود که جمعیت دو و نیم میلیون نفری یارسانیان در جنوب کردستان ایران, به عنوان بازویی مستعد از اپوزیسیون کرد که هیچگاه تسلیم سرکوبهای حکومت مرکزی نشده اند درخور توجه است.
در ثانی تفاوتهای اساسی دینی و مذهبی و متعاقبا فرهنگی یارسانیها با دین اسلام و بویژه تشیع که شالوده حکومت آخوندی است و اینکه اصولا دیکتاتور ایدئولوژیک به هیچ وجه دگرکیشان و دگراندیشان را برنمی تابد حکومت جهل آخوندی را بر آن داشته تا به شکلی جدی در به آزار و اذیت این کردها به شیوه های گوناگون اعم از تهدید, زندان و تحقیر بپردازد و حتی در جزئیات زندگی شخصی و حریم خصوصیشان دخالت کند.
مراجع تقلید شیعه و سران حکومت دیکتاتوری ایران با دستگیری جوانان یارسانی و نجس خواندن این خطه از مردم کردستان همواره سبب تحریک شیعیان و دیگر مذاهب علیه یارسانیان بوده اند و متعاقبا دستگاههای قضایی و حکومتی برخوردی دور از عدالت و انصاف با آنان اعمال می کنند.
در ایران امروز, حکومت مستبد دینی با سرکردگی آخوندها و سرسپردگی مزدورانشان, خفقانی شدید در فضای سیاسی مملکت ایجاد کرده و استبداد دینی دو فاکتور اولیه آزادی و دموکراسی را از جامعه زدوده است, بطوریکه به روشنی شامل انحطاط حیثیت و کرامت انسانی و اخلاق در ایران هستیم. در این میان سهم پیروان یاری از بی احترامی و تهدید و زندان بیشتر از بقیه اقلیتهاست و سبب آن نیز به ترس حکومت مستبد آخوندی و تشکیلات تروریستی آن از ملیت این مردم (کرد بودن) و تفاوتهای دینی و مذهبی آنان بازمی گردد.
با این حال می توان دید که کردهای یاری باوجود سرکوب و خفقان حکومتی همچنان به حفظ دین و فرهنگ کهن خود مبادرت ورزیده و ارزشهای ملی و مذهبی خود را پاس می دارند.
کمال الماسی نیا
نروژ
No comments:
Post a Comment